De vossenjacht kort

Hugo Claus vond zijn inspiratie voor De Vossenjacht in Volpone van Ben Jonson: dat is de geschiedenis ingegaan als een van de meest ingenieuze komedies ooit. Jonson wou inzicht geven in het geobsedeerde, belachelijke én tragische van mensen die gedreven zijn door geldzucht en uiteindelijk toch aan het kortste eind trekken. Hij hekelt het ongeremde verlangen naar geld, macht en genot, dat hij beschouwde als een noodlottig gevolg van het economisch individualisme; dat zag hij flink opkomen in het Londen van toen.
De oude, rijke Turk Volpone doet zich doodziek voor en probeert zo één en ander te verwerven van de erfenisjagers Corvino, Corbaccio en Voltore. Zijn flegmatische knecht Mosca, een meester in het bouwen van listen, helpt hem daarbij. De geniale intrige is geweven rond het testament; daarin is de naam van de erfgenaam nog niet ingevuld. Dit leidt tot een eindeloze reeks komische situaties waarbij Volpone kunstwerken, erfenissen en zelfs de vrouw van Corvino binnenhaalt. Tussendoor heeft Mosca zo zijn eigen agenda waardoor het spel dreigt uit te lekken, Volpone wordt voor het gerecht gedaagd maar ontsnapt listige wijze aan een veroordeling. Dat is voor Volpone nog niet genoeg. Hij drijft het spel tot het uiterste, met een fatale afloop. Niet alleen voor hem.