
Dit is altijd een
pijnlijk moment voor een regisseur. Je neemt zo goed als afscheid van de
inhoudelijke invulling/uitwerking/verdieping van de karakters in het stuk. Vanaf de volgende repetities moeten alle plooien glad gestreken worden rond alle mogelijke details/ techniciteiten/ kleinigheden/... Maar ik ben er vrij gerust in. De personages staan er, verdieping kan altijd, en dat is de job van elke acteur. Daarvoor zal de concentratiegraad de volgende repetities nog wat hoger moeten afgesteld worden. Concentratie voor: de tekst, techniciteit, het gevoel. En concentratie levert vooral veel spelplezier op. Want daar gaan we voor: veel plezier in het spel, veel emotie bij de toeschouwer.
1 opmerking:
Die aftelling... het lijkt wel "10 kleine negertjes"... maar daar blijven er op het einde niet veel van over. Ik hoop dat er hier wel veel van overblijft!
Een reactie posten